Druga część Diuny słabsza od pierwszej

Timothee Chalamet nie jest wiarygodny w roli Muad Diba. O ile w pierwszej części, jako Paul Atryda był OK, w kontynuacji uwidacznia się u niego brak charyzmy. Bardem jako Stilgar - słaby występ, słabo napisana postać. Brolin przeciętny. W zasadzie jedyne postaci wnoszące ożywienie do ekranowych zmagań to czarne charaktery w postaci Harkonnenów - świetny jak zwykle Skarsgard w roli barona, dobrze obsadzony Bautista-Rabban, i zaskakująco niezły piękniś Austin Butler jako psychotyczny Feyd-Rautha Harkonnen. Scenarzyści dokonali (moim zdaniem) niepotrzebnych skrótów fabularnych, niektóre postaci zniknęły, Imperator w interpretacji Villeuneva to sklerotyczny dziad. Seans spowodował u mnie niemałe zaskoczenie, mianowicie myślałem, że Christopher Walken już nie żyje, tymczasem objawił się w roli Imperatora właśnie. 81 lat na karku. Nie wiem po co taki zabieg - w książce Imperator był mężczyzną w sile wieku. Skracając do jednego zdania: przeciętne widowisko, dodatkowo zakończenie nie zamyka fabuły i sugeruje kolejne części, co mnie nastraja podejrzliwie, bo klasyczna Diuna to tom 1 i 2, a następne są tylko gorsze.