Ostateczne Rozwiązanie sporu w kwestii Powstania Warszawskiego.

Dobrze się stało, że Powstanie Warszawskie wybuchło, ale niedobrze, że w Warszawie.

Komorowski, Komornicki, Okulicki, Patatajski, Szczydoniecki, Sradowazy, pedau Giedroyć und dyscyplinarnie wyjebany z Auszwic Bartoszewski nie-nie-nieeee przemyśleli sprawy. Powstanie Warszawskie powinno było być zorganizowane w Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, albo w Będzinie.

Dlaczego? Już tłumaczę. Otóż:

1. W tamtym okresie wywieziono już ze Śląska und tzw Zagłębia wszystkich Żydów, więc nie było na tych obszarach żadnej inteligencji czy innej społecznej warstwy wyższej. Jakiekolwiek straty ludzkie dotyczyłyby czerni, a więc byłyby minimalne w znaczeniu i niekoniecznie warte wspomnienia, porównując z hekatombą warszawskich termopilów. Termopilii. Termopil. Wiecie o co chodzi.

2. Były kopalnie, w których się można było zaczaić i prowadzić działania dywersyjno-ofensywne, a także chować łupy und drony. Można też było się dogadać ze Skarbnikiem, jak który wiedział o co chodzi.

3. Można było nawiązać współpracę z żołnierzami wyklętymi i grabić miejscową ludność co najmniej do lat 60ych (w Dąbrowie zajebista piekarnia, A Będzin słyną z tego, no. Ja już nie pamietam, ale przecież wiecie).

Można? Można!

Czyli że już się więcej nie kłócimy, ok?