zdarzenie egzystencjalne

Siedzieliśmy z Mieczysławem na paletach. Gitanesy dymiły się jak ofiary złożone bogu wózków widłowych.

Ja: „Wiesz, Mieciu… jesteśmy tylko chwilą między przyjęciem a wydaniem towaru…”.

Mieczysław: „I każdego z nas kiedyś wywiozą ostatnim paleciakiem”.

Milczeliśmy jeszcze długo. Kierownik przechodził, ale nas nie ruszył. Wiedział, że dzieją się sprawy większe niż codzienność.