Puście tu jakąś muzyczkę - temat oficjalny



kontynuujac tradycje sluchania dyskografii zespolow: raz polski raz zagraniczny. czas na polski zespol:
Perfect – debiutancki studyjny album zespołu Perfect wydany w 1981 za pośrednictwem wytwórni Polskie Nagrania „Muza” na płycie gramofonowej i kasecie magnetofonowej, jedynie na terenie Polski. Po przyjściu na początku 1979 do zespołu Zbigniewa Hołdysa i Grzegorza Markowskiego (jeszcze pod nazwą Perfect Super Show and Disco Band) na początku 1980 zmieniono nazwę zespołu na Perfect. Muzykę zaprezentowaną na płycie Hołdys w dużej części skomponował tuż po przyjściu do zespołu i zapoznaniu się z autorem tekstów formacji – Bogdanem Olewiczem. Kilka utworów z płyty (m.in. „Ale wkoło jest wesoło”, „Nie płacz Ewka”) stało się klasyką muzyki rockowej, zaś inne (np. „Chcemy być sobą”) były wykorzystywane do szerzenia propagandy antykomunistycznej. Szacuje się, że płyta sprzedała się w nakładzie ponad miliona kopii.
W grudniu 2013 album uzyskał certyfikat platynowej płyty.
https://www.youtube.com/watch?v=o_SAmm9UuYU&list=PL9A48098B51050C5A

Perfect został założony na przełomie 1977 i 1978 w Warszawie z inicjatywy perkusisty Wojciecha Morawskiego, gitarzysty basowego Zdzisława Zawadzkiego (obaj poprzednio byli członkami grupy Breakout), klawiszowca Pawła Tabaki oraz wokalistek: Ewy Konarzewskiej i Barbary Trzetrzelewskiej (eks- Alibabki). Początkowo zespół wykonywał covery utworów popowych, wyjechał również w trasę koncertową po ośrodkach polonijnych w Stanach Zjednoczonych. Pierwszą nieoficjalną nazwą, zaproponowaną przez Tabakę, była „Perfect Super Show and Disco Band”. Latem 1978 do zespołu dołączył Zbigniew Hołdys, który napisał kilka utworów tuż po wstąpieniu do formacji, m.in. „Co się stało z Magdą K.”, „Jego nie ma”, „Nie ma mogiły rock and rolla” (zostały one wydane dopiero na składankach 1981–1989 i 1977–1991)[7]. Zespół wyruszył w kilkumiesięczną trasę koncertową po USA, gdzie grupa grała w polonijnych klubach nocnych i dzielnicach Chicago. Tuż po powrocie do kraju Hołdys miał odmówić współpracy z Konarzewską i Trzetrzelewską twierdząc, że w jego zespole nie będzie śpiewać kobieta[4]. Razem z wokalistkami z zespołu odszedł Tabaka, zdając sobie sprawę z tego, że Hołdys zamierza przekształcić styl muzyki zespołu na rock. Na początku 1979 z formacji Victoria Singers (który przeistaczał się w zespół VOX; członkami Victoria Singers byli Ryszard Rynkowski i Witold Paszt) do grupy dołączył Grzegorz Markowski, mający za sobą występy w „Teatrze na Targówku” i rockowej grupie Watabah, a także współpracę w połowie lat 70. ze Studiem Piosenki ZAKR. W 1976 na potrzeby serialu 07 zgłoś się Markowski nagrał wokalizę do utworu „07 zgłoś się” skomponowanego przez Włodzimierza Korcza. Latem 1980 Hołdys oficjalnie zmienił nazwę zespołu na Perfect.
Na jesieni 1980 zespół zagrał pierwszy profesjonalny koncert w Poznaniu.

Trzy tygodnie później grupa zagrała na festiwalu Rock Arena. Pod koniec 1980 Zespół dostał propozycję nagrania albumu od wytwórni Polskie Nagrania „Muza”. Początkowo nagrano minialbum składający się z czterech utworów (Chcemy być sobą”, „Coś dzieje się w mej biednej głowie”, „Bla, bla, bla” i „Nie płacz Ewka”)

Zespół dokonał nagrań w studiu Polskich Nagrań Muza przy ul. Okaryny 1, w ciągu dwóch sesji w lutym, maju i czerwcu 1981 roku. Zbigniew Hołdys był autorem zarysów wszystkich utworów, które zostały dopracowane w czasie niemal półrocznej sesji nagraniowej. Grzegorz Markowski w wywiadzie dla Tylko Rock z 1996 stwierdził, że muzycy zespołu podczas nagrań wyważyli liczbę gitarowych partii solowych tak, by stworzyć balans pomiędzy śpiewem a warstwą instrumentalną – „to musi być skondensowane, chociaż z poczuciem swobody”. Wszystkie utwory nagrane w tym okresie (z wyjątkiem „Coś dzieje się w mej biednej głowie”, który to utwór ostatecznie, pomimo przymiarek, nie ukazał się na debiutanckim pełnowymiarowym albumie grupy) przypisywane są Hołdysowi. Pierwszy oficjalny projekt albumu został zaprezentowany członkom zespołu przez Hołdysa w klubie Stodoła.

Skład
Grzegorz Markowski – śpiew,
Zdzisław Zawadzki – gitara basowa,
Zbigniew Hołdys – gitara, śpiew, wokal wspierający, producent,
Ryszard Sygitowicz – gitara, fortepian w Niewiele ci mogę dać,
Piotr Szkudelski – perkusja,
Bogdan Olewicz – autor tekstów,
Edward Lutczyn – projekt okładki,
Andrzej Karczewski – ilustracje,
Krzysztof Konarzewski – menadżer zespołu, mastering,
Wojciech Przybylski – inżynier dźwięku,
Jarosław Regulski – inżynier, inżynier dźwięku
Skład
Grzegorz Markowski – śpiew,
Zdzisław Zawadzki – gitara basowa,
Zbigniew Hołdys – gitara, śpiew, wokal wspierający, producent,
Ryszard Sygitowicz – gitara, fortepian w Niewiele ci mogę dać,
Piotr Szkudelski – perkusja,
Bogdan Olewicz – autor tekstów,
Edward Lutczyn – projekt okładki,
Andrzej Karczewski – ilustracje,
Krzysztof Konarzewski – menadżer zespołu, mastering,
Wojciech Przybylski – inżynier dźwięku,
Jarosław Regulski – inżynier, inżynier dźwięku
twoja stara - opierdalanie kiełbasy menelom


UNU – drugi album studyjny polskiego zespołu Perfect, wydany w 1982 roku. Tytuł płyty pochodził od charakterystycznych oznaczeń tablic rejestracyjnych samochodów wojskowych wszechobecnych na polskich ulicach podczas stanu wojennego, który obowiązywał w czasie nagrywania albumu, zaczynających się właśnie od liter UNU. Realizacja nagrań: Wojciech Przybylski i Jarosław Regulski.
Album doczekał się wielu wznowień na płycie CD (pierwsze kompaktowe wydanie ukazało się w 1991 nakładem macierzystej wytwórni Tonpress) i kilku na kasecie MC. W 2024 ukazał się po raz pierwszy w formacie SACD.
Twórcy
Zbigniew Hołdys – gitara, śpiew
Grzegorz Markowski – śpiew
Andrzej Nowicki – gitara basowa
Piotr Szkudelski – perkusja
Andrzej Urny – gitara
https://www.youtube.com/watch?v=XizvHGXH8GY&list=PLVoHLI_LXfjiCMieK_CFsdYTYId1QiI5S



Jestem – trzeci studyjny album zespołu rockowego Perfect wydany bez udziału wcześniejszego lidera, Zbigniewa Hołdysa. Album został wydany 19 września 1994 na płycie kompaktowej oraz kasecie magnetofonowej. Tytuł albumu, zaczerpnięty z piosenki „Gdy mówię JESTEM”, nawiązuje do reaktywacji grupy, która była niemałą sensacją w tamtym czasie ze względu na konflikt pomiędzy Hołdysem a zespołem. Płyta została ozdobiona okładką, stworzoną przez Edwarda Lutczyna – wykrojone serce, podane na talerzu ze sztućcami. Teksty napisał Bogdan Olewicz, a muzyka została napisana przez zespół, z różnym udziałem poszczególnych członków. Płyta utrzymana jest w ostrym brzmieniu, przy zachowaniu charakterystycznej melodyki Ryszarda Sygitowicza. Znalazło się na niej kilka ballad.
https://www.youtube.com/watch?v=-_wd1Rx0l3I&list=PLZP27962m0luvBSG1QoDen_lGmkNHQ_5J


Geny – czwarty album studyjny zespołu Perfect wydana w 1997 roku. Płyta zawiera materiał w większości rockowy. Największym przebojem z tej płyty jest utwór „Niepokonani”. Jest to również ostatni album studyjny nagrany z gitarzystą Ryszardem Sygitowiczem i basistą Andrzejem Nowickim.
Nagrania uzyskały certyfikat złotej płyty.
https://www.youtube.com/watch?v=qp57fFiQIws&list=PL5oJIhkUB_2B8Rymqu6OUT_may2XoS0Ne

UNU – drugi album studyjny polskiego zespołu Perfect, wydany w 1982 roku. Tytuł płyty pochodził od charakterystycznych oznaczeń tablic rejestracyjnych samochodów wojskowych wszechobecnych na polskich ulicach podczas stanu wojennego, który obowiązywał w czasie nagrywania albumu, zaczynających się właśnie od liter UNU. Realizacja nagrań: Wojciech Przybylski i Jarosław Regulski.
Album doczekał się wielu wznowień na płycie CD (pierwsze kompaktowe wydanie ukazało się w 1991 nakładem macierzystej wytwórni Tonpress) i kilku na kasecie MC. W 2024 ukazał się po raz pierwszy w formacie SACD.
Twórcy
Zbigniew Hołdys – gitara, śpiew
Grzegorz Markowski – śpiew
Andrzej Nowicki – gitara basowa
Piotr Szkudelski – perkusja
Andrzej Urny – gitara
https://www.youtube.com/watch?v=XizvHGXH8GY&list=PLVoHLI_LXfjiCMieK_CFsdYTYId1QiI5S

Śmigło – piąty studyjny album polskiej grupy rockowej Perfect, wydany w 1999 roku.
Skład
Dariusz Kozakiewicz – gitara
Jacek Krzaklewski – gitara
Grzegorz Markowski – wokal
Piotr Szkudelski – perkusja, tamburyn
Piotr Urbanek – gitara basowa
https://www.youtube.com/watch?v=xdPArH2wa2s&list=OLAK5uy_nAlMnZfwOwJyFGdxiqR4lFKXtsKJQm-N0


Schody – szósty album studyjny zespołu Perfect, wydany 1 kwietnia 2004 w wersji internetowej (odpłatne pliki MP3) za pośrednictwem portalu Interia.pl. Został wydany oficjalnie przez Universal Music Polska w formacie CD i LP jesienią tego samego roku. Jest pierwszym albumem w historii polskiej muzyki rozrywkowej wydanym oryginalnie w formie internetowej[3].
Data wydania albumu była opóźniana ze względu na emisję i promocję kompilacji Perfect Symfonicznie. Za powód wydania albumu w Internecie wokalista grupy Grzegorz Markowski podał chęć walki z zakrojonym na szeroką skalę piractwem i kradzieżą muzyki[4], a także umożliwienie szerokiego dostępu do nagrań słuchaczom mieszkającym np. poza granicami kraju – „To wyjście naprzeciw internautom. Polska została trochę z tyłu, jeśli chodzi o sprzedaż muzyki w ten właśnie sposób. Myślę, że to ma wielkie znaczenie także dla ludzi mieszkających poza dużymi miastami czy za granicą”[5]. Zespół pierwotnie wysyłał utwory za pośrednictwem poczty elektronicznej w ramach prezentu, ostatecznie opracowując pomysł wydania albumu w Internecie[6].
Album do końca marca 2005 został pobrany z portalu Interia.pl ok. 7 tysięcy razy[6]; szacuje się, że łącznie sprzedał się w nakładzie ok. 10 tysięcy egzemplarzy.
Twórcy
Grzegorz Markowski – śpiew
Dariusz Kozakiewicz – gitara, gitara rytmiczna, wokal wspierający
Jacek Krzaklewski – gitara
Piotr Szkudelski – perkusja
Piotr Urbanek – gitara basowa
Tomasz Butryn – keyboard, organy Hammonda
Michał Jelonek – skrzypce
Andrzej Karp – wokal wspierający, loopy
https://www.youtube.com/watch?v=mcjw4pCugCo&list=PLnFI5Xa4JqYbTxsDPeALOD09BleQlt-_H

XXX – siódmy album studyjny polskiej grupy muzycznej Perfect. Wydawnictwo ukazało się 9 listopada 2010 roku nakładem wytwórni muzycznej EMI Music Poland. W ramach promocji do utworu Raz po raz został zrealizowany teledysk.
Album zadebiutował na 1. miejscu listy OLiS w Polsce. 8 grudnia 2010 roku album uzyskał certyfikat złotej płyty za sprzedaż ponad 15 000 egzemplarzy.
https://www.youtube.com/watch?v=eZKErNyPHyg&list=OLAK5uy_nQvnQ-n5jDyYsuc8-n04sHW1o2Nq5yZ70

DaDaDam – ósmy studyjny album muzyczny polskiej grupy rockowej Perfect. Na rynku ukazał się 9 czerwca 2014 nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia. Singlem promocyjnym albumu był utwór „Wszystko ma swój czas”, który zadebiutował na liście przebojów w radiowej „Trójce” 9 maja 2014 (notowanie 1684). Patronat nad albumem objęły dwa programy Polskiego Radia – PR I oraz PR III. 27 czerwca 2014 album uzyskał certyfikat złotej płyty. 8 marca 2015 roku, podczas koncertu „Niepokonani. 35-lecie Perfectu” na antenie telewizji Polsat, prezes zarządu Związku Producentów Audio-Video Andrzej Puczyński wręczył członkom zespołu platynową płytę za ten album.
https://www.youtube.com/watch?v=JWnP0hhFuLs&list=PLLX43Z_1o4dAma856bEHupHKJVOhlrKVK

Muzyka – dziewiąty album studyjny polskiej grupy rockowej Perfect, wydany 14 października 2016 r. Album promował utwór „Dobre dni”, który swoją premierę miał 30 września 2016 na antenie radiowej Trójki. Jest to pierwsza akustyczna płyta zespołu, zawiera odniesienia m.in. do klasycznego rock&rolla oraz bluesa.
https://www.youtube.com/watch?v=VuzWzHFh01A&list=OLAK5uy_mn2PlRE7zk8gNZe1T9ZdKU4bKCHf4r0LU

Perfect - Głos (Official Video - Pożegnalny utwór)

teraz czas na zespol zagraniczny:
Led Zeppelin – debiutancki album studyjny brytyjskiej grupy rockowej Led Zeppelin wydany 12 stycznia 1969.
Po wydaniu album zebrał negatywne recenzje, mimo to sprzedawał się bardzo dobrze. Po latach krytycy docenili płytę, umieszczając ją na 29. miejscu na liście 500 albumów wszech czasów amerykańskiego czasopisma „Rolling Stone”[6].
Singlem promującym wydawnictwo została otwierająca album piosenka „Good Times Bad Times”, która dotarła do 80. miejsca na amerykańskiej liście przebojów „Billboard” Hot 100


Led Zeppelin II – drugi album studyjny brytyjskiej grupy rockowej Led Zeppelin, wydany w 1969. Sesje nagraniowe odbywały się w różnych miejscach w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, od stycznia do sierpnia 1969. Nad produkcją czuwał gitarzysta Jimmy Page, na albumie po raz pierwszy użyto też technik nagrywania opracowanych przez inżyniera dźwięku, Eddiego Kramera. Led Zeppelin II, poza elementami bluesa i folka, demonstruje ewoluujący styl muzyczny zespołu, cechujący się opartym na gitarowych riffach brzmieniem. Album jest opisywany jako najcięższy w historii grupy[2].
Album sprzedawał się dobrze, stając się pierwszym w historii zespołu, który osiągnął najwyższe miejsce na amerykańskich i brytyjskich listach. Został też nominowany do nagrody Grammy w 1970 za najlepszą okładkę. W 1999 uzyskał status dwunastokrotnej platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych po przekroczeniu progu 12 milionów sprzedanych egzemplarzy. W 2003 album został sklasyfikowany na 75. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[3].
https://www.youtube.com/watch?v=HibBnC6SVk8&list=PLMmd10177iHvfOoVrmqroN6fvGYZFc8Kr





